Afbeelding
Un saïmiri sur une branche

Doodshoofdaap

Luister naar zijn geluid
Dierenfiche
Wetenschappelijke naam
Saimiri spec
Familie
Kapucijnapen, doodshoofdaapjes en klauwaapjes
Voedsel
Alleseter
Levensduur
12 tot 15 jaar
Status
Bijna bedreigde soorten
Aantal
Ongeveer 3.900
Grootte
25 tot 36cm lang en een staart van 35 tot 45 cm
Gebied
Bossen Latijns - Amerika

Doodshoofdaapje zijn kleine vrolijke aapjes met een lange staart. Ze leven in de bossen van Latijns-Amerika en kunnen heel goed klimmen.

 

Hoe kan je het doodshoofdaapje herkennen ?

Het doodshoofdaapje heeft een zwarte mond en witte ronde vlekken rond zijn ogen. Dat lijkt een beetje op een doodshoofd. Daarom noemen we deze aap het ‘doodshoofdaapje’, maar eigenlijk is het een heel mooie aap. Je hoeft zeker “geen schrik te hebben.

Doodshoofdaapjes hebben korte, zachte haren en zijn geel, bruin of soms een beetje rood van kleur. Er bestaan 5 soorten doodshoofdaapjes. Die zijn elk een beetje anders van kleur. Doodshoofdaapjes hebben een lange staart met een zwarte punt. Die staart is handig om te klimmen. Het zijn echte acrobaten!

 

Waar leeft dit aapje ?

Het doodshoofdaapje leeft in de bossen van Latijns-Amerika (midden- en Zuid-Amerika samen). De dieren zijn er heel algemeen. Ze leven samen in een groep, met 10 tot soms meer dan 300 aapjes. Zo zijn ze veilig voor roofdieren. Als er een vijand is, beginnen ze heel luid te krijsen.

 

Het doodshoofdaapje is een alleseter

Het doodshoofdaapje is een echte snoeper. Hij lust graag vruchten, bloemen en zaden, maar ook insecten en lekkere spinnen. Smakelijk!

Wist je dat?
Un saÏmiri dans un arbre

In een groep doodshoofdapen zijn de vrouwtjes de baas.

Un saïmiri près d'un rocher, tenant quelque chose dans sa main

Pippi Langkous heeft ook een doodshoofdaapje. Zijn naam is Meneer Nilsson.

Un saïmiri sur une branche, dans le feuillage d'un arbre

Bij de geboorte weegt een doodshoofdaap ongeveer 100 gram. Mama draagt het jong op de rug.

Ken jij het doodshoofdaapje echt? 

Vreemde gewoonte

Doodshoofdaapjes plassen op hun eigen handen en voeten om ze daarna te kunnen insmeren met urine. Zo laat hij een geurspoor achter op takken en bladeren zodat de rest van de groep weet dat dit zijn plek is.

Afbeelding
Carpathians
Lid worden

Word een echte natuurheld!